De Modified Caregiver Strain Index (CSI)

Johan De Schepper

Referentiepersoon dementie
Staff member
Organisatie
ZDUS
Website
Inhoudsopgave
  1. goede praktijken van lesgeven in de gemeenschap
Trefwoorden
  1. burn-out en mantelzorgers
  2. leerstrategieën
  3. Gezondheidsvaardigheden
  4. Mantelzorgers
Hoe een boeiende en zinvolle leerervaring over dementie starten

"Ik begin nooit aan mijn workshop met de 10 vroege tekenen van dementie,
Omdat de helft van de leerlingen dan onmiddellijk vertrekt.”
L.B.(Slovenië), Volwassenenopvoeder over lesgeven over dementie in de gemeenschap

Het belang van informatie en kennis over dementie in gemeenschappen kan aan de hand van verschillende voorbeelden worden aangetoond. Als je mensen vraagt wie er meer zou moeten weten over dementie in de gemeenschap, zijn de meest voorkomende antwoorden: de politie, de postbode, winkeliers, cafés, onze buren enz. Hoewel er verschillende lezingen en workshops over dementie beschikbaar zijn, worden deze meestal gegeven door professionals uit de gezondheidszorg of zijn ze meestal gericht op zorgverleners. Er is een grotere behoefte aan dergelijk onderwijs in informele leersituaties in de gemeenschappen (gemeenschapsruimtes) en het belangrijkste is dat het wordt gegeven door opvoeders voor volwassenen die een begrip van dementie hebben dat verder gaat dan het zuiver medische aspect van de aandoening.

Onderricht over dementie moet niet alleen voorbehouden zijn aan mensen met dementie, hun mantelzorgers en medisch personeel, het moet worden verspreid over alle arbeidskrachten en alle disciplines die er zijn. Als we echt iets willen doen aan stigmatisering en vooroordelen en als we inclusieve gemeenschappen willen opbouwen, dan heeft een grotere gezondheidsgeletterdheid de kracht om veranderingen in gemeenschappen teweeg te brengen.


“Onderwijs moet worden uitgebreid naar andere lokale diensten, waarvan we vaak denken dat ze niets te maken hebben met dementie.”
L.B.(Slovenië), Volwassenenopleider

Het onderricht over dementie moet ook niet volgens een vooraf bepaalde structuur verlopen. Rekening houdend met de verschillende soorten leerlingen en hun behoeften, moet het onderwijs open, uitnodigend en inclusief zijn, met mogelijkheden voor de leerlingen om hun ondervonden ervaringen met dementie te delen.

"Ik geef voorlichting over dementie in kleine buurten. Als er drie mensen naar mijn workshop komen, hebben we een eenvoudige discussie, maar als er 10 mensen komen opdagen dan bereid ik een andere structuur voor ... Ik pas me aan de behoeften van de leerlingen aan. Niet iedereen heeft hetzelfde nodig." (L.B., volwassenenopleider)

Dus, hoe richt je je onderwijs in? Niet theoretisch, maar vanuit een doorleefde ervaring van je leerlingen. Er zijn tools die je kunt zoeken als startpunt voor groepsdebatten.

Hier is een voorbeeld als uw leerlingen zorgverleners zijn van mensen met dementie:
Hebt u al gehoord van de Modified Caregiver Strain Index (MCSI)? Deze index werd ontwikkeld door de Advancing Care Excellence for Alzheimer's Patients and Caregivers en is een van de onderwijsstrategieën voor de ziekte van Alzheimer die volwassenenopleiders nuttig kunnen vinden. Het is een instrument dat u kunt gebruiken voor vroegtijdige opsporing van burn-out bij zorgverleners die uw workshop bijwonen. Het is gemakkelijk te gebruiken en bestaat uit 13 vragen, gericht op financiële, fysieke, psychologische, sociale en persoonlijke aspecten van het verlenen van zorg. De vragen kunnen interactief worden opgesteld en als uitgangspunt dienen voor discussies over dementiezorg.

Geef uw mening:
Heb je een workshop of training over dementie gegeven?
Hoe was je ervaring?
 
Top