Ώρα για μεσημεριανό

nicholas

Administrator
Staff member
Οργανισμός
Emphasys Centre
Περιεχόμενο
  1. Παιχνίδια
Λέξεις κλειδιά
  1. Κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες
Το ξέρατε;
Το φαγητό περιλαμβάνει κοινωνικές διαστάσεις απαραίτητες για την ευεξία και την ποιότητα ζωής!
1667235241097.png
«Ο άνθρωπος είναι ό,τι τρώει»: όποιος κι αν το είπε αυτό, ο Φόιερμπαχ ήθελε να τονίσει τη σημασία της διατροφής για τον άνθρωπο. Το φαγητό είναι το καύσιμο που επιτρέπει στο φυσιολογικό μας σύστημα να ενεργοποιηθεί και να λειτουργήσει σωστά.

Το φαγητό έχει επίσης συναισθηματική, κοινωνική και πολιτιστική αξία. Στα φεστιβάλ τρώμε μαζί: το φαγητό έχει την έννοια του μοιράσματος και της ευχαρίστησης. Δημιουργεί μια αίσθηση σπιτιού και οικογένειας. Η απώλεια του ενδιαφέροντος για το φαγητό και η ανεξαρτησία στην προετοιμασία των γευμάτων σημαίνει απώλεια μέρους αυτής της ευχαρίστησης. Εάν είστε άτομο με άνοια, εμπλακείτε σε ρουτίνες που περιλαμβάνουν προετοιμασία γευμάτων. «Γευτείτε» ξανά αυτές τις στιγμές!


1650011711144.png
Εσείς τι κάνετε για να κάνετε τις ώρες των γευμάτων πιο ευχάριστες;

Συζητήστε το με τα μέλη της κοινότητας

Το ξέρατε;
Το φαγητό περιλαμβάνει κοινωνικές διαστάσεις απαραίτητες για την ευεξία και την ποιότητα ζωής!

Ο Φόιερμπαχ είπε ότι «ο άνθρωπος είναι αυτό που τρώει». Με αυτό το απόσπασμα τόνισε πόσο σημαντική θα μπορούσε να είναι η διατροφή για το άτομο. Το φαγητό μπορεί να θεωρηθεί το καύσιμο που επιτρέπει στο φυσιολογικό μας σύστημα να ενεργοποιείται και να λειτουργεί σωστά. Ωστόσο, δεν έχει μόνο καθαρά βιολογική αξία, αλλά και συναισθηματική, κοινωνική και πολιτιστική.

Το φαγητό συνδέεται με θετικά και αρνητικά συναισθήματα, με στιγμές κοινής χρήσης και ευχαρίστησης, με αυτή την αίσθηση του σπιτιού και της οικογένειας, καθώς και με τις διακοπές. Η απώλεια της ανεξαρτησίας στην προετοιμασία του φαγητού σημαίνει απώλεια ποιότητας ζωής.

Η συμμετοχή των ατόμων που ζουν με άνοια στην προετοιμασία των γευμάτων θα μπορούσε να είναι απαραίτητη για να τους παρέχει μια αίσθηση ελέγχου και ρουτίνας. Η προετοιμασία του γεύματος μπορεί να είναι μια περίοδος κοινής χρήσης και καθημερινής δέσμευσης. Σηματοδοτεί το χρόνο που πέρασε κατά τη διάρκεια της ημέρας (με οφέλη όσον αφορά τον προσανατολισμό του χρόνου) και παράγει μια αίσθηση χρησιμότητας και συμμετοχής.

Η άνοια επηρεάζει διάφορες πτυχές που σχετίζονται με το φαγητό, όπως μάσηση και κατάποση, αλλοιωμένη αντίληψη μυρωδιών και γεύσεων, αδυναμία αναγνώρισης της τροφής και διαφοροποίησής της από αντικείμενα, δυσκολία διατήρησης της προσοχής και ολοκλήρωσης πιο περίπλοκων εργασιών όπως το μαγείρεμα.

Αυτές οι δυσκολίες συχνά δημιουργούν μια ανεπιθύμητη αντίδραση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε στάση απόρριψης, απάθειας, αδιαφορίας, απόρριψης φαγητού και ποτού, με αποτέλεσμα την απώλεια βάρους, τον υποσιτισμό και την αφυδάτωση, όπως και το άγχος κατά τη διάρκεια του γεύματος, με αγχωτικές επιπτώσεις στην οικογένεια.

Για να βοηθήσουμε τα άτομα που ζουν με άνοια μπορείτε:

  • Προσφέρετε finger food για την αντιμετώπιση προβλημάτων που σχετίζονται με τη σωστή χρήση των μαχαιροπίρουνων
  • Αποφύγετε τα πλαστικά ποτήρια ή συσκευές που χρησιμοποιούνται συνήθως για παιδιά
  • Μειώστε τα μαχαιροπίρουνα και αφήστε μόνο τα απαραίτητα
  • Χρησιμοποιήστε μαχαιροπίρουνα velcro για να μπορούν να τα κρατούν στο χέρι τους
  • Διευκολύνετε την αναγνώριση τροφίμων χρησιμοποιώντας σχήματα για την αναπαραγωγή του σχήματος των τροφίμων
  • Αποφύγετε να επιβάλλετε πολύ περιοριστικές δίαιτες εάν το επιτρέπουν οι ιατρικές συνθήκες
  • Βεβαιωθείτε ότι υπάρχει χρωματική αντίθεση μεταξύ του φαγητού και του πιάτου, για να μπορούν να βλέπουν πιο εύκολα το φαγητό (για παράδειγμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα μπλε πιάτο για να τονίσουμε το χρώμα του φαγητού)
  • Προσφέρετε φαγητό και ποτά λαμβάνοντας υπόψη τις προσωπικές συνήθειες και προτιμήσεις και ελέγχοντας τη θερμοκρασία τους.
  • Προσφέρετε ένα φαγητό/ποτό τη φορά
  • Ενώ τους ταΐζετε, βάλτε τους να βάλουν ένα χέρι στο μπράτσο σας, ώστε να έχουν μεγαλύτερο έλεγχο
  • Εάν είναι δυνατόν, αφαιρέστε την επιφάνεια εργασίας από το αναπηρικό καροτσάκι για να επιτρέψετε στο άτομο να κάθεται στο τραπέζι όπως όλοι οι άλλοι, δηλαδή στην ίδια απόσταση από το τραπέζι και στο ίδιο ύψος
  • Εάν είναι δυνατόν, επιτρέψτε στο άτομο που ζει με άνοια να χρησιμοποιεί την ίδια καρέκλα με όλους τους άλλους
  • Τοποθετήστε ένα πλαστικό τραπεζομάντιλο κάτω από την καρέκλα, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μαζέψετε αργότερα τα τρόφιμα που πέφτουν στο πάτωμα
  • Κατά τη διάρκεια του γεύματος ή του δείπνου, συμπεριλάβετε το άτομο στις συνομιλίες, χρησιμοποιώντας, όταν χρειάζεται, συγκεκριμένες ερωτήσεις για το θέμα
  • Μην τους υπερδιεγείρετε με υπερβολικά εξωτερικά ερεθίσματα όπως ραδιόφωνο, τηλεόραση, θόρυβος, κίνηση κ.λπ., που μπορεί να προκαλέσουν άγχος ή αποπροσανατολισμό.
  • Σερβίρετε κάθε γεύμα στο ίδιο μέρος την ίδια ώρα και κάντε το σε ήσυχα και καλά φωτισμένα περιβάλλοντα.
  • Ως φροντιστής κατά τη διάρκεια ενός γεύματος, μπορείτε να τονώσετε το άτομο να φάει/πιει ανεξάρτητα, χωρίς να το πιέζετε.
1667235454965.png
Μην ξεχνάτε το πιο σημαντικό: όλοι τρώμε καλύτερα παρέα. Καθήστε να φάτε μαζί τους!

1650011711144.png
Εσείς τι κάνετε για να κάνετε τις ώρες των γευμάτων πιο ευχάριστες;

Συζητήστε το με τα μέλη της κοινότητας

Αναφορές

Chan, C. S., Slaughter, S. E., Jones, C. A., & Wagg, A. S. (2015).Greater independence in activities of daily living is associated with higher health-related quality of life scores in nursing home residents with dementia. Healthcare (Basel, Switzerland), 3,503–518.
Bellomy, Kelly. "Successful mealtimes for persons with dementia in nursing homes." (2014). https://doi.org/10.17615/8vtt-fz72
Liu, W., Cheon, J., & Thomas, S. A. (2013). Interventions on mealtime difficulties in older adults with dementia: A systematic review. International Journal of Nursing Studies, 51,14-27.
Whear, R., Abbott, R., Thompson-Coon, J., Bethel, A., Rogers, M., Hemsley, A., . . . Stein, K.(2014). Effectiveness of mealtime interventions on behavior symptoms of people with dementia living in care homes: A systematic review. Journal of the American Medical Directors Association, 15(3), 185-193.
 
Top